ความจริงประการหนึ่งก็คือ ในสมองของเรามันไม่มีผนังกั้นทางประสบการณ์ เรื่องราวต่างๆ ในการรับรู้ ในความทรงจำของเรามันไม่มีตัวแบ่งกั้นที่ชัดเจนนัก อารมณ์ตอบสนองของแต่ละช่วงเวลามันก็ไม่ได้มีผนังกั้นเอาไว้ด้วยเช่นกัน
ดังนั้น... บ่อยครั้งมันจึงผสมปนเปกัน
เวลาเผชิญหน้ากับประสบการณ์แย่ๆ สมองของเราก็มักจะเอาเรื่องแย่ๆ อื่นๆ ไม่ว่าจากอดีตหรืออนาคต (คือเรื่องยังไม่เกิดแต่ก็ประเมินว่าน่าจะเกิด) ไม่ว่าเรื่องจะเล็กน้อยหรือใหญ่โตเพียงใด ทุกอย่างมันจะถูกนำมารวมร่างรวมเรื่องเข้าเป็นสิ่งเดียวกันหรือความรู้สึกเดียวกันกับประสบการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบัน
ดังนั้นจากเรื่องที่อาจจะชวนให้กลุ้มใจระดับ 10 ก็อาจจะทะลุขึ้นไปถึงระดับ 100 ได้ไม่ยาก
เรียกว่าเรามักจ่ายความเครียดในราคาที่เกินจากความเป็นจริงเสมอ
ดังนั้นสิ่งที่ NLP เรียกร้องให้เราทุกมีอย่างยิ่งเมื่อจะต้องเข้าเผชิญต่ออุปสรรคใดก็ตามก็คือความ
"ความสามารถในการรับรู้ในสิ่งที่เป็นจริง"
ขอบเขตที่แท้จริงของเหตุการณ์มีแค่ใหน อะไรของสิ่งที่สมองของเรามันแอบเติมเข้ามา อะไรเป็นสิ่งที่สมองของเราแอบไปลากเข้ามาผสมโรงโดยไม่จำเป็นหรือไม่เกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้าใครมีทักษะในการรับรู้และแยกแยะสิ่งเหล่านี้ได้
ชีวิตของคนนั้นได้เปรียบครับ
การสะกดจิต สะกดจิตบำบัด NLP เอ็นแอลพี จิตบำบัด สะกดจิตบำบัด เอ็นแอลพี โปรแกรมภาษาระบบประสาท
การสะกดจิต สะกดจิตบำบัด NLP เอ็นแอลพี จิตบำบัด สะกดจิตบำบัด เอ็นแอลพี โปรแกรมภาษาระบบประสาท
การสะกดจิต สะกดจิตบำบัด NLP เอ็นแอลพี จิตบำบัด สะกดจิตบำบัด เอ็นแอลพี โปรแกรมภาษาระบบประสาท
การสะกดจิต สะกดจิตบำบัด NLP เอ็นแอลพี จิตบำบัด สะกดจิตบำบัด เอ็นแอลพี โปรแกรมภาษาระบบประสาท
ศูนย์ให้คำปรึกษาและสะกดจิตบำบัด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น