ชีวิตของคนเรามันเต็มไปด้วยทางแยกที่คุณต้องเลือกเอาซักทางนึง ผมพูดตรงๆ ไม่ว่าคุณจะเลือกทางใดก็ตามมันไม่ใครตรัสรู้ได้หรอกครับว่าทางที่คุณจะเลือกต่อไปนี้มันจะนำไปสู่ผลลัพธ์อะไรบ้าง ที่ว่าสวยเท่าสวยมันพาไปลงขุมนรกกันเสียตั้งเท่าไหร่แล้ว ที่ว่าเป็นทางลำบากแสนสาหัสเป็นความมืดไม่เห็นปลายทางเอาเข้าจริงๆ มันเป็นทางที่จะนำไปสู่ขุมทรัพย์เสียก็มาก
สรุปก็คือคุณไม่มีวันรู้หรอกจนกว่าผลลัพธ์ทั้งหมดมันค่อยๆ เผยตัวเองออกมา
ดังนั้นจึงไม่แปลกถ้าคุณจะรู้สึกอึดอัด หรือสึกวิตก รู้สึกหวาดกลัวเมื่อคุณอยู่ในสภาวะที่คุณจะ "ต้อง" เลือก ทั้งนี้เพราะคุณเองก็ไม่สามารถรู้แน่ชัดได้จริงๆ ว่าการเลือกของคุณจะนำไปสู่เรื่องราวแบบใดผลลัพธ์แบบไหน
ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วจะให้ทำอย่างไร
นั่นจึงเป็นที่มาของคำว่า
"จงถามจิตใต้สำนึกดูว่ามันเลือกข้อใด"
นี่ก็ไม่ใช่ว่าจิตใต้สำนึกมันมีญาณหยั่งรู้อะไรพิเศษหรอกครับ บางทีการเลือกของจิตใต้สำนึกมันอาจจะพาคุณไปสู่ก้นเหวก้ได้ ไม่มีใครรู้ แต่ที่แน่ๆคือจิตใต้สำนึกที่ว่านี้มันคือจิตส่วนที่ลึกที่สุดของพวกเราทุกคน มันคือตัวตนที่แท้จริงของพวกเรา คำว่าตัวตนที่แท้จริงนั้นหมายถึง "ความปรารถนา" ที่แท้จริงของเรา
นั่นหมายความว่าเมื่อใดเราไม่รู้ว่าปลายทางของทางเลือกนั้นจะเป็นอย่างไรแน่ ท้ายที่สุดแล้วคงไม่มีอะไรดีไปกว่าการที่เราได้ทำตามสิ่งที่ "ต้องการอย่างแท้จริง"
เพราะเมื่อเราได้ทำในสิ่งที่ต้องการอย่างแท้จริงแล้ว ไม่ว่าผลลัพธ์มันจะออกมาอย่างไร จะสมหวังหรือผิดหวัง มันก็ย่อมเป็นการง่ายกว่าที่เราจะยอมรับต่อผลที่เกิดขึ้นจากการทำโดยไม่ได้ตรงการอย่างนั้นจริงๆ อย่างแน่นอน
เพราะฉนั้นแล้ว เมื่อไรก็ตามที่คุรกำลังอยู่ในภาวะยากลำบากใจสำหรับการที่จะต้องเลือกในบางสิ่งบางเส้นทาง สิ่งที่ผมจะแนะนำให้คุณทำก็คือ
"จงถามจิตใต้สำนึกดูว่ามันเลือกข้อใด"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น