มรดกของตระกูล ณ ที่นี้ไม่ได้หมายถึง เก้าอี้ไม้สักฝังมุกของอาม่า หรือ แหวนเพชรต้นตระกูลที่สืบต่อกันมาแต่อย่างใด แต่มรดกของตระกูลของ Bowen นั้นคือ พฤติกรรม ทัศนคติ และความรู้สึกส่วนลึกที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น
คำโบราณที่ว่า “ลูกไม้หล่นไม้ไกลต้น” หรือ “ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่” คงจะเป็นจริง Bowen เชื่อว่าตัวตนของพ่อแม่นั้นสามารถถ่ายทอดสู่ลูกได้ผ่านทางอารมณ์ที่พ่อแม่แสดงออก ทัศนคติที่พ่อแม่มีทั้งต่อตนเองและต่อสังคม รวมไปถึงพฤติกรรมหลาย ๆ อย่าง เด็กเล็กนั้นจะสังเกตุและเรียนรู้จากสิ่งที่ใกล้ตัว ซึ่งสิ่งที่ใกล้ตัวที่สุดยามที่พวกเขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ดีนั้นก็คือพ่อและแม่ของเขา ทำให้แนวโน้มที่ลูกจะมีระดับความเป็นตัวของตัวเองเท่ากับที่พ่อและแม่ของพวกเขาเป็นนั้นจึงมีสูงมาก (แต่ก็ไม่เสมอไป)
นอกจากนี้ Bowen ยังได้กล่าวด้วยว่าเนื่องจากบุคคลมักจะเลือกคู่ชีวิตที่มีระดับความเป็นตัวของตัวเองที่เหมาะสมกับตนเอง รูปแบบความเป็นตัวของตัวเองของสมาชิกในครอบครัวนั้นอาจจะซ้ำรอยเดิมจากรุ่นสู่รุ่นได้ด้วยเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่น A และ B เป็นพี่น้องกัน A มีความเป็นตัวของตัวเองสูง B มีความเป็นตัวของตัวเองต่ำ ดังนั้นเมื่อ A และ B แต่งงาน A คู่ของ A จึงกลายเป็นคู่ที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูงกว่าคู่ของ B เมื่อเวลาผ่านไป A และ B ล้วนมีลูกทั้ง 2 คน ลูกของ A และ B นั้นก็มีทั้งคนที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูง/มากกว่าพ่อแม่ และมีทั้งคนที่มีความเป็นตัวของตัวเองต่ำกว่าพ่อแม่ของตน รูปแบบนี้จะซ้ำรอยเดิมไปเรื่อย ๆ จนชั่วชีวิตได้เช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น